تفاوت بین سکه و توکن چیست؟

تفاوت بین سکه و توکن چیست؟ درک واژگان رمزنگاری می تواند یک کار پیچیده و دلهره آور باشد، به خصوص اصطلاحاتی مانند کوین و توکن. بسیاری از ما در مقطعی از سفر رمزنگاری خود، یک سکه را با یک توکن اشتباه گرفته ایم. حتی ممکن است برخی فکر کنند که هر دو یکسان هستند.

اگرچه سکه ها و توکن ها نشان دهنده دارایی های دیجیتال مبتنی بر بلاک چین هستند، اما از نظر فنی متمایز هستند. این مقاله تفاوت بین سکه ها و توکن ها، موارد استفاده از آنها و نمونه هایی را بررسی می کند.

سکه چیست؟

کوین ها ارزهای رمزنگاری شده متعلق به یک بلاک چین هستند. آنها مستقل از زنجیره های دیگر هستند و نمی توان آنها را روی زنجیره های دیگر به شکل اصلی خود استفاده کرد. موارد 

استفاده از سکه عبارتند از:

• وسیله مبادله
• فروشگاه ارزش
• واحد محاسبه

برخی از محبوب ترین سکه ها 

بیت کوین ، اتریوم و دوج کوین هستند.

یک سکه از طریق استخراج تولید می شود، به این معنی که (در ساده ترین شکل آن) رایانه ها پازل های پیچیده ریاضی را حل می کنند و تراکنش ها را برای تولید سکه تأیید می کنند. اولین رایانه ای که مشکل را حل می کند با سکه های تازه ضرب شده پاداش می گیرد. این تضمین می کند که شبکه امن و غیر متمرکز است.

برخی از ویژگی ها و مزایای سکه عبارتند از:

• عدم تمرکز : سکه ها توسط هیچ مقام مرکزی یا واسطه ای کنترل نمی شوند. آنها بر اساس قوانین پروتکل خود و اجماع جامعه خود اداره می شوند. این به کاربران آزادی و حریم خصوصی بیشتری را در مورد معاملات و وجوه خود می دهد.
• امنیت : سکه ها با رمزنگاری و رمزگذاری محافظت می شوند. آنها در برابر هک، سانسور و کلاهبرداری مقاوم هستند. کاربران می توانند بدون اتکا به اشخاص ثالث، مطمئن باشند که سکه هایشان ایمن و معتبر هستند.
• کمیاب : اکثر سکه ها عرضه محدودی دارند که توسط الگوریتم آنها از پیش تعیین شده است. این یک اثر کاهش تورم ایجاد می کند که ارزش آن را در طول زمان افزایش می دهد. به عنوان مثال، بیت کوین در مجموع 21 میلیون عرضه دارد و اتریوم تورم زا است. با این حال، همه سکه ها کمیاب نیستند، مانند Dogecoin که هیچ سقفی برای عرضه خود ندارد.

سکه ها مانند کالاهای دیجیتال هستند. توضیح ما را در مورد کالاهای دیجیتال بخوانید تا بفهمید چگونه کار می کنند. سکه ها می توانند بر اساس نحوه ایجاد، ارزش و عملکردی که انجام می دهند متفاوت باشند. در اینجا چند نمونه از انواع سکه آورده شده است:

• سکه های بومی : این ها سکه هایی هستند که بر روی بلاک چین اجرا می شوند و به عنوان ارز اصلی شبکه عمل می کنند. به عنوان مثال می توان به بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و لایت کوین ( LTC ) اشاره کرد.
• سکه های فورک شده : سکه هایی هستند که از یک بلاک چین موجود با جدا شدن یا انشعاب از آن به دست می آیند. به عنوان مثال می توان به بیت کوین کش ( BCH )، بیت کوین SV ( BSV ) و اتریوم کلاسیک ( ETC ) اشاره کرد.
• سکه های پیچیده : این ها سکه هایی هستند که نشان دهنده دارایی دیگری در یک بلاک چین متفاوت هستند. آنها به کاربران امکان دسترسی به عملکرد و نقدینگی زنجیره ای را می دهند . به عنوان مثال می توان به بیت کوین پیچیده ( WBTC )، اتر پیچیده ( WETH ) اشاره کرد.
• استیبل کوین ها : سکه هایی هستند که به ارزش دارایی دیگری مانند ارز فیات یا طلا متصل می شوند. هدف آنها ایجاد ثبات قیمت و کاهش نوسانات است. به عنوان مثال می توان به تتر ( USDT )، USD Coin ( USDC ) اشاره کرد.

توکن چیست؟

توکن ها در بالای یک بلاک چین موجود قرار می گیرند و برای عملکرد خود به آن وابسته هستند. یک توکن می تواند نشان دهنده چیزهای مختلفی باشد، مانند ابزار، حقوق حاکمیتی، سهام مالکیت یا موارد دیگر.توکن‌ها معمولاً «پیش ماین‌شده » هستند، به این معنی که توسعه‌دهندگان از یک قرارداد هوشمند برای صدور توکن‌های جدید و توزیع آن‌ها بین کاربران استفاده می‌کنند. برخی از ویژگی ها و مزایای توکن ها عبارتند از:

• Utility : توکن ها برای استفاده از برنامه های غیرمتمرکز (dApps) که برای آنها ساخته شده اند ضروری هستند. کاربران می توانند از توکن ها برای پرداخت هزینه ها، انجام اقدامات یا دریافت مزایا استفاده کنند.
• حاکمیت : توکن‌ها می‌توانند به کاربران در فرآیند تصمیم‌گیری بلاک چین یا dApp صدایی بدهند. کاربران می توانند از نشانه ها برای رای دادن در مورد پیشنهادات، تغییرات یا ارتقاء استفاده کنند.
• قابلیت همکاری : توکن ها می توانند ارتباط و سازگاری بین زنجیره ای را فعال کنند. برخلاف سکه ها، توکن ها می توانند توسط بلاک چین های مختلف پشتیبانی شوند.

توکن ها مانند ارز دیجیتال برای پروتکلی هستند که به آنها ارائه می شود. آنها می توانند به کاربران دسترسی، حقوق یا پاداش اعطا کنند.

انواع مختلفی از توکن ها بر اساس عملکرد، ارزش پیشنهادی، موارد استفاده و غیره وجود دارد. در اینجا چند نمونه از انواع توکن ها آورده شده است:

• توکن های کاربردی : آنها دسترسی به یک سرویس یا عملکرد را در بلاک چین یا dApp فراهم می کنند . به عنوان مثال می توان به Uniswap ( UNI ) و Chainlink ( LINK ) اشاره کرد.
• توکن های حکومت داری : آنها به کاربران اجازه می دهند در اداره بلاک چین یا dApp نظر بدهند. به عنوان مثال می توان به Maker ( MKR )، Compound ( COMP )، Aave ( AAVE ) و بیشتر توکن های دیگر اشاره کرد.
• توکن های امنیتی : آنها سهمی از مالکیت یا ادعایی بر یک دارایی یا جریان درآمد را نشان می دهند. آنها تابع مقررات و انطباق اوراق بهادار هستند. به عنوان مثال می توان به Polymath ( POLY ) اشاره کرد.
• توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) : آنها اقلام دیجیتالی منحصربه‌فرد و غیرقابل تقسیم، مانند آثار هنری و کلکسیونی را نشان می‌دهند. آنها قابل تعویض نیستند و مقادیر متفاوتی دارند. به عنوان مثال می توان به CryptoPunks و Bored Apes اشاره کرد.

سکه ها در مقابل توکن ها: تفاوت

اکنون که می دانیم سکه ها و توکن ها چیست، بیایید ببینیم که تفاوت آنها با یکدیگر چیست. در اینجا مقایسه ویژگی به ویژگی سکه ها و توکن ها وجود دارد:

سکه ها برای معاملات عمومی و حفظ ارزش مناسب تر هستند، در حالی که توکن ها برای اهداف خاص و ایجاد ارزش مناسب تر هستند. با این حال، این بدان معنا نیست که سکه ها و توکن ها متقابلاً منحصر به فرد یا ناسازگار هستند. در واقع، آنها می توانند با هم کار کنند و در اکوسیستم کریپتو مکمل یکدیگر باشند. مثلا:

• کاربران می توانند از سکه برای خرید توکن یا استفاده از توکن برای پرداخت هزینه در شبکه های سکه استفاده کنند.
• کاربران می توانند سکه ها را در توکن ها بپیچند یا توکن ها را در سکه باز کنند تا به عملکرد و نقدینگی زنجیره متقابل دسترسی داشته باشند .
• کاربران می‌توانند سکه‌ها یا توکن‌ها را برای کسب جوایز یا مشارکت در حکمرانی به اشتراک بگذارند .
• کاربران می‌توانند با استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز ( DEX ) یا بازارسازان خودکار ( AMM )، سکه‌ها یا توکن‌ها را با یکدیگر مبادله کنند.

سکه ها و توکن های محبوب

بیایید در مورد برخی از سکه ها و توکن های رمزنگاری محبوب صحبت کنیم.

سکه های رمزنگاری محبوب

بیت کوین (BTC):بیت کوین اولین ارز دیجیتال و در نتیجه اولین سکه بود. این به دلیل امن ترین و غیرمتمرکزترین شبکه، با هزاران گره و ماینر در سراسر جهان، به محبوبیت رسیده است.

اتریوم (ETH):اتر سکه بلاک چین اتریوم است. به عنوان یک وسیله مبادله و واحد حساب، عملکرد مشابه بیت کوین را انجام می دهد. برخلاف بیت‌کوین، اتریوم امکان عملکرد قرارداد هوشمند و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز ( DApps ) را فراهم می‌کند.

سکه بایننس (BNB):

بایننس کوین را می توان برای پرداخت هزینه های معاملاتی با تخفیف، شرکت در فروش توکن و دسترسی به خدمات و عملکردهای مختلف در اکوسیستم بایننس استفاده کرد. همچنین دارای یک عرضه محدود است که به صورت دوره ای سوزانده می شود و یک اثر کاهش تورم ایجاد می کند که ارزش آن را در طول زمان افزایش می دهد.

دوج کوین (DOGE):

Doge بر اساس تصویر یک سگ شیبا اینو ساخته شده است و طرفداران وفادار و مشتاقی دارد. اغلب برای انعام دادن، اهدا یا ابراز حمایت در پلتفرم های رسانه های اجتماعی استفاده می شود. همچنین به خاطر قهرمان غیررسمی و مشهورترین حامی الون ماسک آن شهرت دارد.

رمزارزهای محبوب

تتر (USDT):

تتر بزرگترین استیبل کوین است، به این معنی که ارزش آن به ارزش دلار وابسته است. هدف آن ارائه ثبات قیمت و کاهش نوسانات در بازار کریپتو است. اغلب به عنوان یک وسیله مبادله یا ذخیره ارزش بین ارزهای دیجیتال یا پلتفرم های مختلف استفاده می شود.

Uniswap (UNI):

UNI نشانه حاکمیت پروتکل Uniswap است. Uniswap یک مبادله غیرمتمرکز برای مبادله توکن ها بین بلاک چین های مختلف سازگار با EVM است.

آربیتروم (ARB):

ARB نشانه حاکمیت Arbitrum، یک بلاک چین لایه دو برای اتریوم است. Arbitrum توسط بنیاد Arbitrum ایجاد شد و با یکی از بزرگترین Airdrops در تاریخ ارزهای دیجیتال راه اندازی شد.

توکن در مقابل سکه: چگونه توکن ها ایجاد می شوند؟

در واقع به طرز شگفت آوری توانایی فنی کمی نیاز دارد . من آن را به یک تازه کار کامل توصیه نمی کنم، اما برای کسی که کمی تجربه برنامه نویسی دارد، آنقدر که فکر می کنید طول نمی کشد. البته به توسعه دهنده نیاز دارد که برخی از سکه های بومی را برای بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می شود خرج کند. به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد شود، سازنده باید مقداری اتر هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش توکن (ایجاد) کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که برای تمام تراکنش‌های توکن در یک بلاک چین، نه فقط برای ایجاد توکن، باید کارمزد پرداخت شود. بنابراین، هر برنامه ای که بر روی اتریوم ساخته شده است باید از سکه های اتر برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند. این همان روشی است که تراکنش‌های سکه باید به کسانی که شبکه را تامین می‌کنند، کارمزد پرداخت کند.

توکن در مقابل سکه: هدف آنها

بیشتر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند. هنگامی که توسعه دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، می توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد می خواهند بسازند و این توکن های جدید در هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند. آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می کنند پرداخت می کنند.

پس از ایجاد، توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آن طراحی شده اند استفاده می شوند. به عنوان مثال، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. این می تواند تماشای یک موزیک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد. بایننس توکن مخصوص به خود را نیز دارد. هنگامی که کاربران با BNB (کوین بایننس) معامله می کنند ، کارمزد آنها 50٪ کمتر است.

برخی از نشانه ها برای یک هدف کاملاً متفاوت ایجاد می شوند: برای نشان دادن یک چیز فیزیکی. فرض کنید می خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. شما نمی توانید خانه خود را به صورت فیزیکی در قرارداد هوشمند قرار دهید، می توانید؟ خیر بنابراین، در عوض، می توانید از یک نشانه که نشان دهنده خانه شما است استفاده کنید.

WePower (WPR) نمونه خوبی از یک توکن است که یک چیز فیزیکی را نشان می دهد – نشان دهنده الکتریسیته است. پروژه WePower یک dApp است که به کاربران اجازه می دهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند، برق را روی بلاک چین خریداری و بفروشند. توکن آن (WPR) مقدار معینی از انرژی را نشان می دهد.

توکن در مقابل سکه: یک مزیت بزرگ از ایجاد یک توکن

از آنجایی که توسعه‌دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاک چین خود را ایجاد کند، در زمان و منابع آنها صرفه‌جویی می‌کند. آن‌ها می‌توانند از ویژگی‌های ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاک چین بومی نیز بهره ببرند. زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد – اگر آنها بلاک چین و سکه خود را به جای dApp و توکن ایجاد کنند، باید ماینرهایی را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.

برای ایجاد یک بلاک چین قوی که نتوان به آن حمله کرد، ماینرهای زیادی نیاز دارند . برای بسیاری از رایانه‌ها کار بر روی یک بلاک چین مشترک که چندین برنامه می‌توانند روی آن اجرا شوند بسیار منطقی‌تر است تا هزاران بلاک چین ضعیف و عمدتاً متمرکز. این فقط یک فرآیند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.

توکن در مقابل سکه: توکن امنیتی، توکن سهام یا توکن ابزار

در نهایت، در تعریف توکن، اجازه دهید به چند نوع مختلف توکن نگاهی بیندازیم. آنها به عنوان رمزهای امنیتی یا دارایی، توکن های پرداخت، توکن های سهام و توکن های سودمند شناخته می شوند. در فوریه 2018، تنظیم‌کننده‌های مالی سوئیس FINMA دستورالعمل‌هایی را منتشر کردند که مشخص می‌کرد امنیت یا دارایی، ابزار یا توکن‌های پرداخت چیست. این برای کمک به آنها بود که در مورد نحوه برخورد با توکن های مختلف هنگام در نظر گرفتن قانونی بودن آنها کار کنند:

توکن های امنیتی – بیشتر توکن های صادر شده توسط ICO توکن های امنیتی هستند. شخصی که آنها را خریداری می کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه گذاری می کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

توکن های سهام – اگر یک توکن نشان دهنده برخی از سهام یا سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر می کند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از چنین ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.

توکن های کاربردی – توکن های کاربردی نیز نامیده می شوند. آنها برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات استفاده می شوند. آنها همچنین نادر هستند زیرا انتظار می رود بیشتر توکن ها بر اساس عرضه محدود آنها ارزش بیشتری پیدا کنند.

نشانه‌های پرداخت – نشانه‌های پرداخت هدف دیگری جز پرداخت برای کالاها و خدمات ندارند. هنگامی که آنها انواع توکن های موجود را طبقه بندی کردند، FINMA مراقب بود که هر توکن در بیش از یک دسته قرار گیرد.

این احتمال وجود دارد که با تثبیت فضا، تنظیم‌کننده‌های مالی بیشتری تعاریف متفاوتی ارائه دهند. ICO ها و توکن ها هنوز مفاهیم بسیار جدیدی هستند. قابل درک است که قانون هنوز کاملاً به آن رسیدگی نکرده است.

تفاوت بین سکه و توکن چیست؟: نتیجه گیری

اکنون باید بفهمید که وقتی کسی می گوید “سکه” دیجیتال و “توکن” دیجیتالی، منظور چیست. بالاخره آنقدر گیج کننده نبود، نه؟ اکنون باید تعریف ساده سکه و توکن را بدانید: سکه ها بومی بلاک چین خود هستند. در حالی که توکن ها بر روی بلاک چین دیگری مانند اتریوم ، NEO یا Waves ساخته شده اند .

همچنین باید رایج ترین کاربردهای سکه و توکن را بدانید. سکه ها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند. با این حال، برخی از سکه ها کاربردهای دیگری نیز دارند. این موارد شامل استفاده برای سوخت رسانی به برنامه ها، استفاده به عنوان سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در شبکه، یا استفاده برای سوخت قراردادهای هوشمند و تراکنش های توکن است.

در همین حال، توکن ها هدف متفاوتی را دنبال می کنند. اگر آنها برای استفاده در dApp ایجاد شده باشند، هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، آنها برای ویژگی هایی مانند حق رای هستند. در موارد دیگر، از آنها برای تراکنش‌های روی dApp (مانند Civic) یا پاداش دادن به کاربران با چیزهایی مانند هزینه‌های تخفیف‌خورده و غیره (مانند Binance ، Coinbase یا Kraken ) استفاده می‌شود.

نمونه‌های زیادی از سکه‌ها و توکن‌ها به شما داده شده است تا به شما کمک کند تا درک واضحی از منظور ما از هر عبارت داشته باشید. بنابراین، اکنون که تعریف سکه و تعریف توکن را می‌دانید، به رمزارزهای مورد علاقه خود فکر کنید… آیا آنها سکه هستند یا توکن؟ اگر مطمئن نیستید از من بپرسید و من تأیید می کنم که آنها کدام هستند!

سوالات متداول

1. بیت کوین یک سکه است یا یک توکن؟

سکه های رمزنگاری معمولاً بلاک چین مخصوص به خود را دارند، در حالی که توکن ها بلاک چین اصلی خود را ندارند. از آنجایی که بیت کوین (BTC) بر روی بلاک چین خود عمل می کند، یک سکه است. تتر (USDT) می تواند نمونه ای از توکن باشد زیرا روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود.

2. آیا ژتون بهتر از سکه است؟

توکن ها نسبت به سکه ها کاربرد بیشتری دارند. با این حال، هر دو اهداف متفاوتی را حل می کنند. علاوه بر این، سکه های کریپتو در حال تکامل هستند تا ویژگی هایی مشابه توکن ها ارائه دهند.

از این رو، نمی توانیم بگوییم که توکن ها بهتر از سکه هستند.

3. آیا ژتون می تواند به سکه تبدیل شود؟

آره. زمانی که پروژه شبکه بلاک چین خود را توسعه دهد، یک توکن می تواند به یک سکه تبدیل شود. مهاجرت های موفقیت آمیز شامل بایننس کوین (BNB) ، زیلیکا (ZIL) و ترون (TRX) است که قبلاً به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم وجود داشت.

4. اتریوم یک سکه است یا یک توکن؟

سکه های رمزنگاری معمولاً بلاک چین مستقل خود را دارند، در حالی که توکن ها بلاک چین اصلی خود را ندارند. از آنجایی که اتریوم (ETH) بر روی بلاک چین خود کار می کند، یک سکه است. تتر (USDT) می تواند نمونه ای از توکن باشد زیرا روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود.

5.جنبه های کلیدی یک کریپتو کوین چیست؟

سکه های رمزنگاری ذاتی بلاک چین های بومی هستند و به عنوان وسیله ای برای تبادل عمل می کنند.

6.جنبه های کلیدی توکن رمزنگاری چیست؟

توکن های رمزنگاری دارایی های دیجیتالی هستند که در بالای یک بلاک چین موجود ایجاد می شوند. آنها در یک اکوسیستم غیرمتمرکز خاص کاربرد دارند.

7.تفاوت اصلی بین یک ارز دیجیتال و یک توکن چیست؟

سکه های رمزنگاری بلاک چین مخصوص به خود را دارند. توکن ها ندارند. همچنین، توکن‌ها می‌توانند موارد استفاده چندگانه داشته باشند و متنوع‌تر هستند. از سوی دیگر، سکه های کریپتو به دلیل زیرساخت های زیربنایی ایمن تر هستند و کمتر مستعد دستکاری قیمت هستند.  

8.کدام یک از اینها برای تجارت و سرمایه گذاری بهتر است؟

در تئوری، توکن ها غیرقابل پیش بینی تر و فرار هستند، اما همیشه اینطور نیست. همچنین، توکن‌ها مستعد دستکاری قیمت هستند که دستیابی به آن با سکه‌های رمزنگاری دشوار است. به عنوان یک قاعده، توکن ها برای تجارت مناسب تر هستند، در حالی که سکه های کریپتو می توانند برای سرمایه گذاری استفاده شوند.