ارز دیجیتال چیست؟

پولی که ما استفاده می کنیم دیجیتال می شود. در اینجا، ما به انواع مختلف ارز دیجیتال موجود و آنچه که آنها را متمایز می کند، نگاه می کنیم.

ارز دیجیتال چیست؟ تقریباً همه چیز این روزها معادل دیجیتالی دارد و ارز نیز از این قاعده مستثنی نیست. صفر و یک ها قادر به نمایش و انتقال ثروت به روش هایی هستند که روش های سنتی نمی توانند با آن رقابت کنند. ارزهای دیجیتال سریع، سبک و راحت هستند و با دستگاه ماینر هم می توان ارز دیجیتال بدست آورد اما آینده این شکل از ارز چه خواهد بود و آیا احتمالاً جایگزین انواع سنتی تر خواهد شد؟

ارز دیجیتال نوعی پول است که فقط به صورت دیجیتال در دسترس است. ممکن است در یک پایگاه داده متمرکز یا در یک دفتر کل غیرمتمرکز یا بلاک چین ذخیره شود. بنابراین، آیا ارز دیجیتال و ارز دیجیتال یکسان هستند؟ نه کاملا. ارز دیجیتال تنها یکی از انواع ارزهای دیجیتال است. در حالی که برای ایجاد یک ارز دیجیتال قابل اجرا به فناوری دیجیتال نیاز دارید، برای ایجاد ارزی که فقط به صورت دیجیتالی وجود دارد نیازی به رمزنگاری ندارید.

با پیشرفت تکنولوژی، ارز دیجیتال نیز پیشرفت می کند. شکل اولیه پول دیجیتال، مبادله الکترونیکی پول نقد بین حساب های بانکی یا پرداخت الکترونیکی با استفاده از اعتبار بود. این هنوز هم (بیشتر از طریق کارت بدهی یا اعتباری) با سیم های الکترونیکی بانک به بانک، سیستم پرداخت آنلاین یا استفاده از گوشی موبایل هوشمندی که اطلاعات پرداخت کاربر را حمل می کند، انجام می شود.

پول دیجیتال امروزه بیشتر حرکت ارزهای فیات را تسهیل می کند – پولی که توسط دولتی مانند دلار آمریکا، دلار کانادا یا یورو صادر و پشتیبانی می شود. اما ارز دیجیتال اکنون شامل ارزهای دیجیتال نیز می شود. بیت کوین ( CRYPTO:BTC ) ارز دیجیتال اصلی است و به صورت خصوصی به عنوان وسیله ای برای مبادله در اینترنت توسعه یافته است.

از زمان ایجاد آن در سال 2009، بیت کوین توسط برخی از سرمایه گذاران به عنوان ذخیره ارزش پذیرفته شده است (دارایی که می توان آن را برای بعداً با این باور منطقی ذخیره کرد که ارزش آن کاهش نخواهد یافت). پس از بیت کوین، هزاران ارز دیجیتال برای استفاده های مختلف در اقتصاد دیجیتال و دنیای واقعی توسعه یافتند. بسیاری از دولت‌هایی که ارز فیات صادر می‌کنند نیز در حال بررسی توسعه ارز دیجیتال خود به عنوان گونه‌ای از پول سنتی هستند که قبلاً ایجاد کرده‌اند.

چه چیزی یک ارز دیجیتال را می سازد

پول به شکل دیجیتال (مانند دلار در حساب بانکی شما) نوعی ارز دیجیتال است، اما مانند ارز دیجیتال نیست. دلیل آن این است که پول به شکل دیجیتال می تواند هنگام برداشت به پول نقد فیزیکی (مثلاً از طریق دستگاه خودپرداز) تبدیل شود. پول سنتی در شکل دیجیتالی آن می تواند برای تسهیل پرداخت های الکترونیکی با کارت در تجار فیزیکی و آنلاین استفاده شود، اما تفاوت هایی بین آن و پول ساخته شده به عنوان یک ارز دیجیتال واقعی وجود دارد.

پول به شکل کنونی خود از جمله اشکال دیجیتالی پول نقد در سپرده در بانک توسط یک بانک مرکزی ایجاد و توزیع می شود. به دلار آمریکا فکر کنید که توسط خزانه داری ایالات متحده چاپ و توسط فدرال رزرو توزیع می شود. در یک فرآیند متمرکز، معمولاً از سیستمی از شماره های سریال استفاده می شود تا از منحصر به فرد بودن هر یادداشت اطمینان حاصل شود. از شرکای بانکی برای توزیع پول نقد در اقتصاد استفاده می شود.

با این حال، یک ارز دیجیتال مانند ارزهای دیجیتال از یک سیستم دفتر الکترونیکی برای ایجاد شبکه ای از گره های محاسباتی برای پردازش تراکنش ها استفاده می کند. رمزنگاری اغلب برای ناشناس کردن هویت کاربر و جزئیات تراکنش استفاده می شود. یک ارز دیجیتال همچنین می تواند واسطه های بانکی و مؤسسه مالی را دور بزند و مستقیماً در اختیار کاربران قرار گیرد.  

IRS ارز دیجیتال را به عنوان یک “ارز مجازی” تعریف می کند اگر “به عنوان یک وسیله مبادله، یک واحد حساب و/یا یک ذخیره ارزش عمل کند.” IRS بیت کوین را به عنوان یک نوع “ارز مجازی قابل تبدیل” تعریف می کند زیرا می توان آن را به راحتی با دلار آمریکا مبادله کرد. در این زمینه، خرید و فروش ارز مجازی باعث ایجاد رویدادهای مشمول مالیات، طبق IRS خواهد شد.  

انواع ارزهای دیجیتال

در حال حاضر سه نوع اساسی از ارزهای دیجیتال در حال توسعه یا گردش هستند:

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی: فهرست رو به رشدی از دولت های صادرکننده پول در حال بررسی انتشار نسخه های دیجیتالی ارزهای فیات خود هستند که به عنوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) شناخته می شوند.

به عنوان مثال، چین در حال آزمایش renminbi دیجیتال خود (e-CNY) برای تسهیل پرداخت های فرامرزی و دور زدن کانال های پرداخت دیجیتال موجود است. غول تجارت الکترونیک چینی  JD.com  ( NASDAQ:JD ) در اواخر سال 2021 شروع به پذیرش پرداخت های الکترونیکی CNY از مشتریان کرد. فدرال رزرو ایالات متحده همچنین در حال مطالعه ارز دیجیتال و کار بر روی طرحی برای CBDC خود است. کشورهای دیگر، مانند سوئیس، به مطالعه تاثیر CBDC بر اقتصاد ادامه می دهند، اما در حال حاضر هیچ برنامه ای برای اجرای آنها ندارند.

ارزهای رمزنگاری شده: ارزهای رمزنگاری شده توسط اشخاص خصوصی مستقل از بانک مرکزی یا مؤسسه دولتی توسعه می یابند. کریپتوها از فناوری بلاک چین استفاده می کنند ، یک سیستم دفتر کل دیجیتال که تراکنش های رمزنگاری را ثبت می کند. بیشتر ارزهای رمزنگاری شده همچنین از رمزنگاری برای مقاوم کردن ارز دیجیتال در برابر دستکاری و امنیت شبکه استفاده می کنند.

دو ارز دیجیتال بزرگ بیت کوین و اتریوم هستند. لیست رو به رشدی از شرکت‌ها یا روی توسعه بلاک چین و رمزارز کار می‌کنند یا از ارزهای دیجیتال در عملیات خود استفاده می‌کنند . برخلاف CBDCها، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند، به این معنی که هیچ طرف واحدی مسئول صدور یا تغییر ارز نیست.

استیبل کوین ها: استیبل کوین ها نوعی ارز دیجیتال هستند و از فناوری بلاک چین و رمزنگاری استفاده می کنند. با این حال، تفاوت اصلی بین استیبل کوین ها و ارزهای دیجیتال سنتی این است که استیبل کوین ها توسط یک دارایی ذخیره مانند دلار آمریکا یا طلا پشتیبانی می شوند و به گونه ای طراحی شده اند که ارزش آن مانند ارزهای دیجیتال سنتی نوسان نداشته باشد. آن‌ها در عوض ارزش دارایی‌ای را که پشتیبان آن‌ها است، پیگیری می‌کنند.

تتر ( CRYPTO:USDT ) در حال حاضر یکی از بزرگترین استیبل کوین ها است. متا پلتفرم ( NASDAQ:FB ) (سابق فیسبوک) نیز در حال توسعه یک پروژه استیبل کوین به نام Diem بود، اما اخیرا دارایی های رمزنگاری شده را به بانک Silvergate Capital ( NYSE:SI ) فروخت که قصد دارد در سال 2022 استیبل کوین خود را راه اندازی کند.

هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از شناخته شده ترین عبارتند از:

بیت کوین:

بیت کوین که در سال 2009 تأسیس شد، اولین ارز رمزنگاری شده بود و هنوز هم رایج ترین ارز رمزنگاری شده است. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو توسعه داده شد – به طور گسترده تصور می شود که نام مستعار یک فرد یا گروهی از افراد است که هویت دقیق آنها ناشناخته باقی مانده است.

اتریوم:

اتریوم که در سال 2015 توسعه یافت، یک پلتفرم بلاک چین با ارز دیجیتال خاص خود به نام اتر (ETH) یا اتریوم است. پس از بیت کوین محبوب ترین ارز دیجیتال است.

لایت کوین:

این ارز شبیه بیت کوین است، اما با سرعت بیشتری برای توسعه نوآوری‌های جدید، از جمله پرداخت‌ها و فرآیندهای سریع‌تر برای امکان تراکنش‌های بیشتر، حرکت کرده است.

موج دار شدن:

ریپل یک سیستم دفتر کل توزیع شده است که در سال 2012 تاسیس شد. ریپل می تواند برای ردیابی انواع مختلف تراکنش ها، نه فقط ارزهای دیجیتال، استفاده شود. شرکت پشت سر آن با بانک ها و موسسات مالی مختلف همکاری کرده است. رمزارزهای غیر بیت کوینی در مجموع به عنوان «آلت کوین» شناخته می شوند تا آنها را از ارزهای اصلی متمایز کنیم.

مزایا و معایب ارز دیجیتال

مزایا و معایب ارز دیجیتال مانند تمام فناوری‌ها، ارزهای دیجیتال برخی از مشکلات مرتبط با پول سنتی را حل می‌کنند. نگرانی ها و اشکالاتی نیز وجود دارد.

مزایای ارزهای دیجیتال

• ارز دیجیتال زمان تراکنش را سرعت می بخشد. زیرساخت مالی مدرن از شبکه پیچیده ای از شرکت کنندگان تشکیل شده است. در برخی موارد، مانند یک سیستم دفتر کل دیجیتال کاملاً غیرمتمرکز، دو طرف می‌توانند مستقیماً بدون هیچ واسطه بانک یا مؤسسه مالی معاملات تجاری را انجام دهند . این از زمان های تسویه پرداخت که به طور سنتی ممکن است روزها یا حتی هفته ها طول بکشد، جلوگیری می کند.
• ارز دیجیتال می تواند هزینه ها را کاهش دهد. با حذف برخی یا همه واسطه ها، کارمزد تراکنش های مرتبط با پرداخت های دیجیتالی را می توان تا حد زیادی کاهش داد. این امر به ویژه در مورد هزینه های بالای مربوط به جابجایی بین مرزی پول صادق است.
• پول فیزیکی مشکلات امنیتی دارد. خطر سرقت، جعل و نیاز به ذخیره سازی فیزیکی در بانک را می توان با ارز دیجیتال کاهش داد یا از بین برد.
• هدف برخی از ارزهای دیجیتال (مانند ارزهای دیجیتال) تمرکززدایی سیاست های پولی است و می توانند افراد را در توزیع ارزی که قبلاً توسط شرکای مؤسسه مالی بانک مرکزی اداره می شد، شامل شوند.
• فناوری ارز دیجیتال حسابداری و سایر ثبت اسناد را خودکار می کند و در زمان و هزینه برای صادرکنندگان، بازرگانان و کاربران روزمره صرفه جویی می کند.

معایب ارزهای دیجیتال

• از آنجایی که این یک فناوری محاسباتی است، ارز دیجیتال از هک و سایر جرایم سایبری مصون نیست . اگر یک اقتصاد ارز دیجیتال را بپذیرد، ثبات مالی و امنیت ملی می تواند به یک خطر امنیت سایبری تبدیل شود.
• پول نقد ناشناس است، اما تراکنش های دیجیتالی قابل ردیابی هستند. در حالی که بیشتر ارزهای دیجیتال به دنبال ناشناس کردن هویت کاربر هستند، تراکنش ها دنباله ای از خود به جای می گذارند.
• ارز دیجیتال هزینه های تراکنش های سنتی را کاهش می دهد، اما مجموعه هزینه های منحصر به فرد خود را به همراه دارد. هزینه های امنیت سایبری یکی است. برای مثال، بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال، دارایی‌های دیجیتال خود را در یک کیف پول رمزنگاری ذخیره می‌کنند، قطعه‌ای از سخت‌افزار که می‌توان آن را از اینترنت جدا کرد ( معروف به سردخانه ). پرداخت های مبتنی بر بلاک چین نیز باید هزینه های مرتبط با تراکنش های محاسباتی را بپردازند. 
• ارز دیجیتال چالش‌های جدیدی را برای تنظیم‌کننده‌ها و سیاست‌گذاران در تلاش برای تضمین ثبات مالی ایجاد می‌کند.

چگونه ارز دیجیتال بخریم

شاید از خود بپرسید که چگونه ارز دیجیتال را با خیال راحت بخرید. معمولاً سه مرحله وجود دارد. اینها هستند:

مرحله 1: انتخاب یک پلت فرم

اولین قدم این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم استفاده کنید. به طور کلی، می توانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی اختصاصی ارز دیجیتال یکی را انتخاب کنید:

• دلالان سنتی اینها کارگزاران آنلاینی هستند که راه هایی را برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال و همچنین سایر دارایی های مالی مانند سهام، اوراق قرضه و ETF ارائه می دهند. این پلتفرم‌ها معمولاً هزینه‌های معاملاتی کمتری دارند اما ویژگی‌های رمزنگاری کمتری دارند.
• مبادلات ارزهای دیجیتال. صرافی‌های ارزهای دیجیتال زیادی برای انتخاب وجود دارد که هر کدام ارزهای دیجیتال متفاوت، ذخیره‌سازی کیف پول، گزینه‌های حساب با بهره و غیره را ارائه می‌دهند. بسیاری از صرافی ها هزینه های مبتنی بر دارایی را دریافت می کنند. هنگام مقایسه پلتفرم‌های مختلف، ارزهای دیجیتال پیشنهادی، هزینه‌هایی که دریافت می‌کنند، ویژگی‌های امنیتی، گزینه‌های ذخیره‌سازی و برداشت و هر گونه منابع آموزشی را در نظر بگیری

مرحله 2: تامین مالی حساب خود

هنگامی که پلتفرم خود را انتخاب کردید، گام بعدی این است که حساب خود را تامین کنید تا بتوانید تجارت را شروع کنید. بیشتر صرافی‌های رمزنگاری به کاربران اجازه می‌دهند تا با استفاده از ارزهای فیات (یعنی صادر شده توسط دولت) مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس یا یورو با استفاده از کارت‌های نقدی یا اعتباری خود، کریپتو خریداری کنند. اگرچه این میزان بر اساس پلتفرم متفاوت است.

خرید کریپتو با کارت های اعتباری خطرناک تلقی می شود و برخی صرافی ها از آن پشتیبانی نمی کنند. برخی از شرکت های کارت اعتباری تراکنش های رمزنگاری را نیز مجاز نمی دانند. این به این دلیل است که ارزهای رمزنگاری شده بسیار نوسان هستند، و توصیه نمی‌شود که برای دارایی‌های خاص ریسک بدهی (یا به‌طور بالقوه پرداخت هزینه‌های بالای تراکنش کارت اعتباری) را به خطر بیندازید.

برخی از پلتفرم‌ها انتقالات ACH و انتقال سیمی را نیز می‌پذیرند. روش های پرداخت پذیرفته شده و زمان صرف شده برای واریز یا برداشت در هر پلت فرم متفاوت است. به همین ترتیب، زمان صرف شده برای تسویه سپرده ها بر اساس روش پرداخت متفاوت است. فاکتور مهمی که باید در نظر گرفت هزینه هاست. اینها شامل کارمزدهای تراکنش بالقوه سپرده و برداشت به علاوه کارمزدهای معاملاتی است. کارمزدها بسته به روش پرداخت و پلت فرم متفاوت خواهد بود، که در ابتدا باید تحقیق کرد.

مرحله 3: ثبت سفارش

شما می توانید از طریق وب سایت یا پلت فرم موبایل کارگزار یا صرافی خود سفارش دهید. اگر قصد خرید ارزهای دیجیتال را دارید، می‌توانید با انتخاب «خرید»، انتخاب نوع سفارش، وارد کردن مقدار ارزهای دیجیتالی که می‌خواهید بخرید و تأیید سفارش، این کار را انجام دهید. همین روند در مورد سفارشات “فروش” نیز اعمال می شود.

راه های دیگری نیز برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال وجود دارد. این خدمات شامل خدمات پرداخت مانند PayPal، Cash App و Venmo است که به کاربران امکان خرید، فروش یا نگهداری ارزهای دیجیتال را می دهد. علاوه بر این، وسایل سرمایه گذاری زیر وجود دارد:

• تراست بیت کوین:  می توانید سهام تراست بیت کوین را با یک حساب کارگزاری معمولی خریداری کنید. این وسایل نقلیه به سرمایه گذاران خرده فروشی از طریق بازار سهام در معرض کریپتو قرار می دهند. 
• صندوق های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین:  صندوق های ETF بیت کوین و صندوق های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین برای انتخاب وجود دارد. 
• سهام بلاک چین یا ETF ها:  همچنین می توانید به طور غیرمستقیم از طریق شرکت های بلاک چینی که در فناوری پشت تراکنش های رمزنگاری و کریپتو تخصص دارند، روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید. از طرف دیگر، می توانید سهام یا ETF شرکت هایی را که از فناوری بلاک چین استفاده می کنند، خریداری کنید. بهترین گزینه برای شما به اهداف سرمایه گذاری و ریسک پذیری شما بستگی دارد.

بلاک چین چیست؟

بلاک چین فناوری است که به طور معروف به بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اجازه فعالیت می دهد. اما این تنها یکی از کاربردهای این فناوری است. بلاک چین شکلی از دفتر کل یا پایگاه داده توزیع شده است. هرگاه تغییری در دفتر کل انجام شود، مانند زمانی که از یک طرف به طرف دیگر پول می‌فرستید، تغییر باید توسط چندین طرف تأیید شود و از دستکاری جلوگیری شود.

 وقتی همه چیز تأیید شد، تغییرات در بلوک‌هایی ثبت می‌شوند که به انتهای زنجیره‌ای از آنها اضافه می‌شوند.دفتر کل بین بسیاری از کاربران توزیع شده و به طور مرتب بررسی می شود تا اطمینان حاصل شود که همه نسخه مشابهی دارند. این در واقع به این معنی است که تراکنش‌هایی که در دفتر ثبت می‌کنیم غیرقابل برگشت هستند.

 بلاک چین نیز به طور گسترده در موارد زیر پوشش داده شده است:

• دوره دانشگاه RMIT، امور مالی غیرمتمرکز: بلاک چین، اتریوم، و آینده بانکداری .
• اعتبار خرد نوآوری های فین تک از مدرسه بازرگانی دانشگاه شهر دوبلین.
• دوره نوآوری مالی فین تک از دانشگاه میشیگان.

ارز دیجیتال چیست؟آیا ارز دیجیتال پول است؟

یک سوال متداول این است که آیا ارز دیجیتال را می توان به عنوان “پول” تعریف کرد؟ پاسخ کوتاه این است که ارز دیجیتال نوعی پول نیست. برای درک دلیل، می‌توانیم بپرسیم که آیا ویژگی‌های ارزهای دیجیتال با ویژگی‌های کلیدی پول مطابقت دارند یا خیر:

• روش پرداخت به طور گسترده پذیرفته شده: آیا می توان از ارزهای دیجیتال برای خرید و فروش چیزها استفاده کرد؟ پول عموماً به شکل واحد پول یک کشور می آید و به عنوان وسیله ای برای پرداخت پذیرفته شده است. در حالی که رمزارزها را می توان برای خرید و فروش چیزها استفاده کرد، اما به طور گسترده ای به عنوان وسیله پرداخت پذیرفته نشده اند و نظرسنجی ها نشان می دهد که تنها بخش کوچکی از دارندگان ارزهای دیجیتال به طور منظم از آنها برای پرداخت استفاده می کنند.
• ذخیره ارزش: آیا قدرت خرید ارزهای دیجیتال (توانایی آنها برای خرید سبد مشابهی از کالاها و خدمات) در طول زمان قابل حفظ است؟ نوسانات زیاد در قیمت بسیاری از ارزهای دیجیتال به این معنی است که قدرت خرید آنها در طول زمان حفظ نمی شود و اثربخشی آنها به عنوان ذخیره ارزش کاهش می یابد.
• واحد حساب: آیا ارزهای دیجیتال روشی رایج برای اندازه گیری ارزش کالاها و خدمات هستند؟ در استرالیا قیمت کالاها و خدمات با دلار استرالیا اندازه گیری می شود. در حالی که برخی از کسب و کارها ممکن است ارزهای دیجیتال را به عنوان پرداخت بپذیرند، اما معمولاً از آنها برای اندازه گیری و مقایسه قیمت ها استفاده نمی شود.

بنابراین، در حالی که ارزهای رمزنگاری شده را می توان برای پرداخت استفاده کرد، در حال حاضر استفاده از آنها به عنوان وسیله پرداخت محدود است و ویژگی های کلیدی پول را نشان نمی دهند. با این حال، یک نوع ارز دیجیتال وجود دارد که می تواند پول در نظر گرفته شود. ارز دیجیتال صادر شده توسط یک بانک مرکزی.

نحوه ذخیره ارز دیجیتال

هنگامی که ارز دیجیتال را خریداری کردید، باید آن را با خیال راحت ذخیره کنید تا از هک یا سرقت محافظت کنید. معمولاً ارزهای رمزنگاری شده در کیف پول‌های رمزنگاری شده ذخیره می‌شوند که دستگاه‌های فیزیکی یا نرم‌افزار آنلاینی هستند که برای ذخیره کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال شما به صورت امن استفاده می‌شوند. برخی از صرافی‌ها خدمات کیف پول ارائه می‌کنند و ذخیره‌سازی مستقیم از طریق پلتفرم را برای شما آسان می‌کنند. با این حال، همه صرافی ها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول را برای شما ارائه نمی دهند.

ارائه دهندگان کیف پول مختلفی برای انتخاب وجود دارد. اصطلاحات “کیف پول داغ” و “کیف پول سرد” استفاده می شود:

• ذخیره سازی کیف پول داغ:  “کیف پول های داغ” به ذخیره سازی رمزنگاری اشاره دارد که از نرم افزار آنلاین برای محافظت از کلیدهای خصوصی دارایی های شما استفاده می کند.
• ذخیره سازی کیف پول سرد:  برخلاف کیف پول های داغ، کیف پول های سرد (که به عنوان کیف پول سخت افزاری نیز شناخته می شوند) برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی شما به دستگاه های الکترونیکی آفلاین متکی هستند. به طور معمول، کیف پول های سرد معمولاً کارمزد دریافت می کنند، در حالی که کیف پول های گرم اینگونه نیست.

با ارز دیجیتال چه چیزی می توانید بخرید؟

زمانی که بیت کوین برای اولین بار راه اندازی شد، در نظر گرفته شده بود که رسانه ای برای تراکنش های روزانه باشد و خرید همه چیز از یک فنجان قهوه گرفته تا کامپیوتر یا حتی اقلام بزرگ مانند املاک و مستغلات را ممکن می سازد. این کاملا محقق نشده است و در حالی که تعداد مؤسسات پذیرنده ارزهای رمزنگاری شده در حال افزایش است، تراکنش های بزرگ مربوط به آن نادر است. با این وجود، خرید انواع محصولات متنوع از وب سایت های تجارت الکترونیک با استفاده از رمزنگاری امکان پذیر است. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

سایت های فناوری و تجارت الکترونیک:

چندین شرکت که محصولات فناوری می فروشند، رمزنگاری را در وب سایت های خود می پذیرند، مانند newegg.com، AT&T، و مایکروسافت. Overstock، یک پلتفرم تجارت الکترونیک، از اولین سایت هایی بود که بیت کوین را پذیرفت. Shopify، Rakuten و Home Depot نیز آن را می پذیرند.

کالاهای لوکس:

برخی از خرده فروشان لوکس رمزارز را به عنوان نوعی پرداخت می پذیرند. به عنوان مثال، خرده‌فروشی آنلاین لوکس Bitdials ساعت‌های رولکس، پتک فیلیپ و دیگر ساعت‌های گران‌قیمت را در ازای بیت کوین ارائه می‌دهد.

ماشین ها:

برخی از فروشندگان خودرو – از برندهای بازار انبوه گرفته تا فروشندگان لوکس سطح بالا – در حال حاضر ارز دیجیتال را به عنوان پرداخت می پذیرند.

بیمه:

در آوریل 2021، شرکت بیمه سوئیسی AXA اعلام کرد که پذیرش بیت کوین را به عنوان یک روش پرداخت برای تمام خطوط بیمه خود به جز بیمه عمر (به دلیل مسائل نظارتی) آغاز کرده است. بیمه پریمیر شیلد که بیمه نامه های خانه و خودرو را در ایالات متحده می فروشد، بیت کوین را برای پرداخت حق بیمه نیز می پذیرد. اگر می‌خواهید ارز دیجیتال را در خرده‌ فروشی خرج کنید که مستقیماً آن را قبول نمی‌کند، می‌توانید از یک کارت نقدی ارز دیجیتال مانند BitPay در ایالات متحده استفاده کنید.

کلاهبرداری ارزهای دیجیتال و کلاهبرداری با ارزهای دیجیتال

متأسفانه جرایم ارزهای دیجیتال در حال افزایش است. کلاهبرداری های ارز دیجیتال عبارتند از:

وب‌سایت‌های جعلی:  سایت‌های جعلی که دارای توصیفات جعلی و اصطلاحات تخصصی رمزنگاری هستند که بازدهی عظیم و تضمین‌شده را نوید می‌دهند، به شرطی که سرمایه‌گذاری خود را ادامه دهید.

طرح‌های مجازی پونزی:  مجرمان ارزهای دیجیتال فرصت‌های موجود را برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال ترویج می‌کنند و با پرداخت پول سرمایه‌گذاران قدیمی با پول سرمایه‌گذاران جدید، توهم بازدهی کلان را ایجاد می‌کنند. یک عملیات کلاهبرداری، شبکه BitClub، بیش از 700 میلیون دلار جمع آوری کرد قبل از اینکه عاملان آن در دسامبر 2019 کیفرخواست صادر شوند .

تایید “سلبریتی ها”:  کلاهبرداران به صورت آنلاین به عنوان میلیاردرها یا نام های معروف ظاهر می شوند که قول می دهند سرمایه گذاری شما در یک ارز مجازی را چند برابر کنند اما در عوض آنچه را که ارسال می کنید می دزدند. آنها همچنین ممکن است از برنامه‌های پیام‌رسان یا اتاق‌های گفتگو برای شروع شایعاتی مبنی بر حمایت یک تاجر معروف از یک ارز دیجیتال خاص استفاده کنند. زمانی که آنها سرمایه گذاران را تشویق به خرید کردند و قیمت را بالا بردند، کلاهبرداران سهام خود را می فروشند و ارزش ارز کاهش می یابد.

کلاهبرداری های عاشقانه:  FBI درباره روند  کلاهبرداری های دوستیابی آنلاین هشدار می دهد ، که در آن کلاهبرداران افرادی را که در برنامه های دوستیابی یا رسانه های اجتماعی ملاقات می کنند متقاعد می کنند تا با ارزهای مجازی سرمایه گذاری یا معامله کنند. مرکز شکایات جرایم اینترنتی FBI بیش از 1800 گزارش از کلاهبرداری های عاشقانه مبتنی بر رمزنگاری را در هفت ماه اول سال 2021 ارائه کرد که زیان آن به 133 میلیون دلار رسید.

در غیر این صورت، کلاهبرداران ممکن است خود را به عنوان معامله‌گران قانونی ارز مجازی معرفی کنند یا صرافی‌های جعلی راه‌اندازی کنند تا مردم را فریب دهند تا به آنها پول بدهند. یکی دیگر از کلاهبرداری های رمزنگاری شامل فروش تقلبی برای حساب های بازنشستگی فردی در ارزهای دیجیتال است. سپس هک ارزهای رمزنگاری شده ساده وجود دارد، جایی که مجرمان به کیف پول های دیجیتالی نفوذ می کنند، جایی که مردم ارز مجازی خود را برای سرقت آن ذخیره می کنند.

آیا ارز دیجیتال امن است؟

ارزهای دیجیتال معمولاً با استفاده از فناوری بلاک چین ساخته می شوند. بلاک چین نحوه ثبت تراکنش‌ها را در «بلوک‌ها» و تعیین زمان نشان می‌دهد. این یک فرآیند نسبتاً پیچیده و فنی است، اما نتیجه آن یک دفتر دیجیتال از تراکنش‌های ارزهای دیجیتال است که دستکاری آن برای هکرها سخت است.

علاوه بر این، تراکنش ها نیاز به یک فرآیند احراز هویت دو مرحله ای دارند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود نام کاربری و رمز عبور را برای شروع یک تراکنش وارد کنید. سپس، ممکن است مجبور شوید یک کد احراز هویت ارسال شده از طریق متن به تلفن همراه شخصی خود را وارد کنید.

در حالی که اوراق بهادار وجود دارد، این بدان معنا نیست که ارزهای دیجیتال غیرقابل هک هستند. چندین هک با دلار بالا برای استارت‌آپ‌های ارزهای دیجیتال هزینه زیادی را به همراه داشته است. هکرها به Coincheck به مبلغ 534 میلیون دلار و BitGrail با قیمت 195 میلیون دلار ضربه زدند که آنها را به دو بزرگ‌ترین هک ارزهای دیجیتال در سال 2018 تبدیل کرد .

برخلاف پول‌های تحت حمایت دولت، ارزش ارزهای مجازی کاملاً بر اساس عرضه و تقاضا است. این می تواند نوسانات وحشی ایجاد کند که سود قابل توجهی برای سرمایه گذاران ایجاد کند یا زیان های بزرگی را به همراه داشته باشد. و سرمایه‌گذاری‌های ارز دیجیتال نسبت به محصولات مالی سنتی مانند سهام، اوراق قرضه و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشمول حمایت نظارتی بسیار کمتری هستند.

چهار نکته برای سرمایه گذاری ایمن در ارزهای دیجیتال

طبق گزارش مصرف‌کننده، همه سرمایه‌گذاری‌ها دارای ریسک هستند، اما برخی از کارشناسان ارزهای دیجیتال را یکی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری پرخطرتر می‌دانند. اگر قصد سرمایه گذاری در ارزهای رمزنگاری شده را دارید، این نکات می تواند به شما در انتخاب های آموزشی کمک کند.

تبادلات پژوهشی:

قبل از سرمایه گذاری، در مورد مبادلات ارزهای دیجیتال اطلاعات کسب کنید. تخمین زده می شود که بیش از 500 صرافی برای انتخاب وجود دارد. تحقیقات خود را انجام دهید، بررسی ها را بخوانید و قبل از حرکت با سرمایه گذاران با تجربه تر صحبت کنید.

بدانید چگونه ارز دیجیتال خود را ذخیره کنید:

اگر ارز دیجیتال خریداری می کنید، باید آن را ذخیره کنید. می توانید آن را در صرافی یا کیف پول دیجیتال نگه دارید. در حالی که انواع مختلفی از کیف پول ها وجود دارد، هر کدام مزایا، الزامات فنی و امنیت خود را دارند. مانند صرافی‌ها، قبل از سرمایه‌گذاری باید گزینه‌های ذخیره‌سازی خود را بررسی کنید.

سرمایه گذاری های خود را متنوع کنید:

تنوع کلیدی برای هر استراتژی سرمایه گذاری خوب است، و این در زمانی که شما در ارز دیجیتال سرمایه گذاری می کنید صادق است. برای مثال، تمام پول خود را در بیت کوین قرار ندهید، فقط به این دلیل که این نامی است که شما می شناسید. هزاران گزینه وجود دارد و بهتر است سرمایه گذاری خود را در چند ارز تقسیم کنید.

برای نوسانات آماده شوید:

بازار ارزهای دیجیتال بسیار نوسان است، بنابراین برای فراز و نشیب آماده باشید. شاهد نوسانات چشمگیر قیمت ها خواهید بود. اگر سبد سرمایه گذاری یا رفاه ذهنی شما نمی تواند از عهده آن برآید، ممکن است ارز دیجیتال انتخاب عاقلانه ای برای شما نباشد.

کریپتوکارنسی در حال حاضر رایج است، اما به یاد داشته باشید، هنوز در مراحل ابتدایی نسبی خود است و به شدت حدس و گمان محسوب می شود. سرمایه گذاری روی چیز جدید با چالش هایی همراه است، پس آماده باشید. اگر قصد شرکت دارید، تحقیقات خود را انجام دهید و برای شروع به صورت محافظه کارانه سرمایه گذاری کنید.

یکی از بهترین راه ها برای ایمن ماندن آنلاین، استفاده از یک آنتی ویروس جامع است. Kaspersky Internet Security از شما در برابر عفونت‌های بدافزار، جاسوس‌افزار، سرقت اطلاعات دفاع می‌کند و از پرداخت‌های آنلاین شما با استفاده از رمزگذاری درجه بانکی محافظت می‌کند.