ارز فیات چیست؟ ارز فیات که به آن پول فیات نیز گفته می شود، یک ارز قانونی است که ارزش آن توسط دولت صادرکننده آن حمایت می شود. این با پولی که توسط برخی دارایی های فیزیکی که معیار ارزش آن را تعیین می کند، مانند طلا پشتیبانی می شود، متفاوت است.
یک تصور غلط رایج این است که برخلاف ارزهای گذشته که بر اساس استانداردهای طلا، نقره یا سایر فلزات گرانبها بودند، ارزهای فیات “هیچ چیز” ندارند. حمایت از آنها توصیف دقیق تر این است که یک ارز فیات توسط منابع دولتی که آن را صادر می کند پشتیبانی می شود، در حالی که ارزش آن توسط تعدادی از عوامل تعیین می شود. از جمله عرضه و تقاضای اقتصادی، نرخ بهره و عرضه پول.
تاریخچه پول فیات
پول فیات همیشه استاندارد نبود. اگرچه گفته می‌شود چین در اوایل قرن یازدهم اسکناس‌های فیات منتشر می‌کرد و ارزهای فیات از نظر تاریخی توسط بانک‌های محلی و موسسات وام‌دهنده منتشر می‌شد، اما خیلی بعد نبود که ارزهای مبتنی بر کالا با پول فیات جایگزین شدند. مبنا قرار دادن پول قانونی دولت بر ذخایر طلا و نقره با افزایش جمعیت به یک مسئله تبدیل شد، اما هیچ افزایشی در میزان طلا یا نقره در ذخایر دولتی مشاهده نشد. ساختن یک اقتصاد قوی غیرممکن بود اگر تمام ارز به فروشگاه های کالا گره خورده بود.
تا سال 1933، دلار آمریکا برای طلا قابل بازخرید بود. این کشور سپس قانون بانکداری اضطراری را با هدف بازگرداندن اعتماد عمومی به سیستم مالی کشور و توقف مبادله دلار با طلا تصویب کرد. در سال 1971، رئیس جمهور ریچارد نیکسون تصمیم گرفت که تبدیل دلار آمریکا به طلا را برای همیشه متوقف کند. کشورهای دیگر نیز همین کار را انجام می‌دادند، زیرا نتوانستند پول خود را با ذخایر طلا یا نقره پشتیبان کنند و همین امر باعث شروع ارز فیات در سطح جهان شد.
همانطور که پول فیات در سطح جهانی پذیرفته شد، دولت ها اکنون می توانند مقدار ارز موجود و همچنین بخش هایی از اقتصاد خود را کنترل کنند. ارزش پول فیات توسط عوامل متعددی از جمله عرضه و تقاضای اقتصادی، نرخ بهره، عرضه پول و ثبات کشور صادرکننده تعیین می شود. تقریباً همه کشورها امروزه از پول فیات به عنوان روش قانونی مورد قبول خود استفاده می کنند.
تاریخچه مدرن ارزها
در قرن‌های اخیر، ارزها از یک کالای فیزیکی با ارزش توافق شده ساخته می‌شدند که معمولاً فلزاتی مانند طلا، نقره، مس و برنز بود. بهترین مثال پوند استرلینگ بریتانیا است که با یک سکه نقره شروع شد که یک پوند تروی وزن داشت. توضیحات به معنای واقعی کلمه بود: یک پوند نقره استرلینگ. ارزش این سکه های فیزیکی در خود سکه بود.
از آنجا، دولت ها شروع به انتشار ارز کاغذی یا اسکناس هایی کردند که برای اندازه ای از استاندارد پشتوانه قابل بازخرید بودند. برای پوند استرلینگ بریتانیا، پاسخ در واقع طلا، از دهه 1700 بود. در ایالات متحده، تا سال 1933 یک دلار برای طلا قابل بازخرید بود.
در طول قرن گذشته، دولت ها از استاندارد طلا فاصله گرفته اند. ارزها در حال حاضر تقریباً به طور جهانی توسط دولت هایی که آنها را صادر می کنند حمایت می شوند. یک نمونه از ارزهای فیات دلار است. دولت ایالات متحده رسماً رابطه بین طلا و دلار را در سال 1976 پایان داد.
مزایای یک ارز فیات
بزرگترین دلیلی که کشورها استفاده از استاندارد طلا را متوقف کردند این است که توانایی دولت برای پاسخگویی به رویدادهای اقتصادی را محدود می کند. برای مثال، با استاندارد طلا، عرضه پول به عرضه طلای موجود مرتبط است، در حالی که یک کشور تقاضای را برای تغییرات پولی بر اساس بر رشد جمعیت و اقتصاد آن.
به عنوان مثال ایالات متحده را در نظر بگیرید. از زمانی که دلار از طلا جدا شد، جمعیت و اقتصاد رشد قابل توجهی داشته است:
اگر ایالات متحده و سایر کشورها بر روی استاندارد طلا باقی مانده بودند، عرضه پول جهان به طلای موجود محدود می شد. و در حالی که مقدار طلای روی زمین در طی میلیاردها سال افزایش چندانی نداشته است، جمعیت انسانی، بازده اقتصادی آن و تقاضا برای پول قطعاً افزایش یافته است. با یک ارز فیات، با افزایش تقاضا، عرضه پول را می‌توان بسیار آسان‌تر افزایش داد و به تثبیت قدرت مصرف ارز و جلوگیری از کاهش تورم یا کاهش قیمت کالاها کمک کرد.
قبل از اینکه بگویید، “افت قیمت خوب است” به یاد داشته باشید که یک تولید کننده در طرف دیگر هر خرید وجود دارد. کاهش قیمت ها می تواند برای تولیدکنندگان فاجعه بار باشد، به خصوص اگر به سرعت اتفاق بیفتد. این می‌تواند منجر به شوک‌های اقتصادی بزرگ شود، شرکت‌ها را مجبور به کاهش هزینه‌ها، اخراج کارگران یا انجام اقدامات دیگری برای جلوگیری از ضرر در یک محیط تورم‌زدایی کند. و که می‌تواند منجر به یک اثر دومینو شود و به کسب‌وکارهای بیشتری لطمه بزند زیرا مشتریان خود را از دست می‌دهند یا مشتریانشان هزینه کمتری می‌کنند و منجر به کاهش و از دست دادن مشاغل بیشتر می‌شود. الف>
و در اینجا شما یک مثال از اولین مزیت ارز فیات دارید – توانایی مدیریت عرضه پول برای اطمینان از وجود کافی برای جلوگیری از کاهش تورم اقتصادی. یکی دیگر از مزایای ارز فیات این است که می توان از آن برای حمایت از نوسانات در اقتصاد، از جمله حمایت از بازارهای بدهی استفاده کرد. یک بانک مرکزی می‌تواند دارایی‌ها را در ترازنامه خود بگیرد، مانند خرید بدهی فدرال ایالات متحده و وام‌های مسکن توسط فدرال رزرو.
افزایش عرضه پول ممکن است به نظر برسد که یک بانک مرکزی، مانند هیئت مدیره فدرال رزرو ایالات متحده، می تواند به طور جادویی باعث شود که پول از هوا ظاهر شود. تا حدی، این درست است، اما همچنین یک ساده‌سازی بیش از حد است. فدرال رزرو به اندازه ای که پول تازه به دست آمده را با یک دارایی، مانند وام به بانک، اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده، یا اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن مبادله می کند، پول ایجاد نمی کند. به عبارت دیگر، زمانی که فدرال رزرو «می سازد» پول جدید، به این دلیل است که تقاضا در دنیای واقعی برای آن وجود دارد.
معایب ارز فیات
واقعاً دو خطر عمده در مورد ارز فیات وجود دارد: بی ثباتی سیاسی و سوء مدیریت عرضه پول. بیایید در مورد بی ثباتی سیاسی صحبت کنیم. پول، چه فیات و چه با پشتوانه طلا، یک داستان مشترک است: ارزش چیزی را دارد زیرا همه ما قبول داریم که ارزش چیزی را دارد.
با ارز فیات، اساس این اعتماد است که دولتی که آن را صادر کرده است پایدار و در قدرت باقی بماند و ارزش ارز را حفظ کند که همه ما در مورد آن توافق داریم. بدون یک دولت قابل اعتماد، خوب و مدبر، ایمان به یک ارز فیات می تواند از بین برود و در نتیجه تورم شدیدی را به همراه داشته باشد زیرا قدرت مصرف آن از دست می رود.
مدیریت نادرست عرضه پول – به ویژه افزایش عرضه پول – خطری است که بسیاری از مردم از ارزهای فیات می ترسند. این امر به‌ویژه برای بسیاری به دلیل تلاش‌های محرک عظیم دولت در طول همه‌گیری کووید-19 در سال‌های 2020 و 2021 نگران‌کننده است. با استفاده از ایالات متحده به عنوان مثال، عرضه پول از ابتدای سال 2020 تا دسامبر 2021 تقریباً 40 درصد افزایش یافت:
با این حال، اقتصاد و جمعیت ایالات متحده در این دوره دو ساله 38 درصد رشد نکرد. بخش عمده ای از این پول جدید منتشر شده بدهی هایی بود که دولت ایالات متحده برای پرداخت محرک های اقتصادی صادر کرد. افزایش مشابهی در سایر اقتصادها در سراسر جهان اتفاق افتاد.
ویژگی های کلیدی ارز فیات
| ویژگی | توضیح |
| مناقصه قانونی | ارز فیات برای تسویه بدهی ها و معاملات در داخل مرزهای یک کشور پذیرفته می شود. وضعیت حقوقی آن باعث پذیرش گسترده آن شده است. |
| کنترل مرکزی | دولت ها و بانک های مرکزی مسئول سیاست های پولی و عرضه هستند. |
| بدون ارزش ذاتی | برخلاف کالاها، پول فیات ارزش ذاتی ندارد. ارزش آن بستگی به اعتماد مردم به مرجع صادر کننده دارد. |
| ثبات و اعتماد | ارزهای فیات توسط ثبات اقتصادی و سیاسی دولت حمایت می شوند. مردم از آنها استفاده می کنند زیرا به قدرت خرید خود اعتماد دارند. ارزهای صادر شده توسط دولت های ناپایدار تمایل به نوسان شدید در ارزش دارند. |
برای در نظر گرفتن ارز فیات، رسانه باید بادوام، قابل حمل، قابل تقسیم، یکنواخت و قابل کنترل در عرضه باشد. این ویژگی ها تعیین می کند که چگونه چیزی به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش و واحد حساب عمل می کند. مقایسه بین یک اسکناس 100 دلاری و یک فیل می تواند به نمایش ویژگی های ضروری فیات کمک کند.
- دوام: دوام فیزیکی فیات یک نکته مهم است. یک اسکناس 100 دلاری مانند یک فیل کاملاً بادوام است، اما به درجات مختلف.
- قابل حمل بودن: نحوه قابل حمل بودن پول تعیین کننده مناسب بودن آن به عنوان ارز فیات است. به عنوان مثال، یک اسکناس 100 دلاری به راحتی در یک جیب جا می شود – یک فیل، نه چندان.
- قابلیت تقسیم: واحد پول فیات باید قابل تقسیم باشد تا به عنوان یک واحد حساب عمل کند. یک اسکناس 100 دلاری به اسکناس های کوچکتر تقسیم می شود. یک فیل قابل تقسیم نیست.
- یکنواختی: یک اسکناس 100 دلاری همیشه اندازه، شکل و ارزش یکسانی دارد، اما یک فیل می‌تواند اشکال و اندازه‌های مختلفی داشته باشد.
- عرضه محدود: ارز فیات باید مکانیزمی برای کنترل عرضه پول داشته باشد. بانک های مرکزی عرضه اسکناس های 100 دلاری را کنترل می کنند. فیل ها از نظر فنی محدود هستند، اما اگر فیل ها ارز فیات در نظر گرفته شوند، انگیزه ای برای پرورش تعداد بیشتری از آنها وجود خواهد داشت.
ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال
ظهور ارزهای رمزنگاری شده، مانند بیت کوین (BTC)، تغییر قابل توجهی در نحوه درک و استفاده مردم از پول ایجاد کرده است. در حالی که ارز فیات همچنان شکل غالب پرداخت در سراسر جهان است، ارزهای دیجیتال به عنوان جایگزین و برای برخی مکمل ارزهای سنتی ظاهر شده اند.
تفاوت اصلی این است که پول فیات متمرکز است و دولت ها و بانک های مرکزی انتشار و عرضه را کنترل می کنند. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند و بر فناوری بلاک چین تکیه می کنند. و شبکه ای از گره ها برای نگهداری دفتر کل. سکه‌های جدید از طریق استخراج یا شرکت کردن ایجاد می‌شوند، زیرا بلوک‌های جدید اعتبارسنجی می‌شوند و به زنجیره اضافه شد توکن‌های جدید را می‌توان با قرارداد هوشمند که توسط توسعه‌دهندگان رمزارز تنظیم شده است صادر کرد.
ارزهای رمزنگاری شده به دلیل نوسان قیمت بالا خود شناخته می شوند و قیمت ها اغلب به سرعت در حال نوسان هستند. ارزهای فیات پایدارتر هستند، اگرچه بی ثباتی در دولت یا اقتصاد یک کشور می تواند باعث نوسان ارزش آنها شود. مانند ارز فیات، ارزهای دیجیتال فاقد ارزش ذاتی هستند، اما به دلیل عرضه، کاربرد و موارد استفاده محدود، دارایی دیجیتالی محسوب می شوند. بیت کوین اغلب به عنوان “طلای دیجیتال” در نظر گرفته می شود و به عنوان یک ذخیره ارزش برای سرمایه گذارانی که به دنبال تنوع بخشیدن به دارایی های خود هستند به دور از ارزهای فیات و سایر دارایی های سنتی عمل می کند. .
هم پول فیات و هم ارزهای دیجیتال به طور فزاینده ای دیجیتالی می شوند. با ظهور بانکداری آنلاین و پلتفرم‌های پرداخت دیجیتال، بیشتر ارزهای فیات دنیا به شکل دیجیتالی وجود دارد، درست مانند ارزهای دیجیتال. ارزهای رمزنگاری شده به طور فزاینده ای برای مقاصدی مانند خریدهای آنلاین، سرمایه گذاری< استفاده می شوند. a i=4> و به عنوان حفاظ در برابر تورم. اما ارز فیات، ابزار اصلی مبادله برای تراکنش‌های روزمره است. ارزهای فیات به شدت توسط دولت ها و بانک های مرکزی تنظیم می شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال هنوز مشمول مقررات ثابتی نیستند.
پول فیات و تورم فوق العاده
ابر تورم زمانی است که یک کشور افزایش قیمت های سریع و خارج از کنترل را تجربه می کند. ابر تورم زمانی اتفاق می افتد که نرخ رشد تورم یک کشور به صورت ماهانه از 50 درصد یا بیشتر فراتر رود. این بسیار فراتر از تورم بالایی است که در حال حاضر در سطح جهانی مشاهده می شود. تورم بیش از حد نادر است، اما یکی از دلایل اصلی زمانی است که بانک مرکزی مقادیر زیادی پول فیات چاپ می کند.
دولت در تلاش برای تحریک اقتصاد پول بیشتری چاپ می کند. بانک‌ها تشویق می‌شوند وام بیشتری بدهند، به این معنی که مصرف‌کنندگان تشویق می‌شوند بیشتر خرج کنند و کسب‌وکارها می‌توانند بیشتر وام بگیرند. اما وقتی دولت پول بیشتری چاپ می کند، پول ارزش خود را از دست می دهد. عرضه و تقاضا برای اقلام ضروری خارج از کنترل رشد می کند و اقتصاد به دنبال آن است.
مشکل زمانی افزایش می یابد که افزایش پول با رشد اقتصاد پشتیبانی نشود. با افزایش تقاضا و ثابت ماندن عرضه، کسب‌وکارها باید قیمت‌ها را افزایش دهند و مصرف‌کنندگان را مجبور به پرداخت بیشتر کنند. این باعث افزایش تورم می شود که کنترل نشده می تواند منجر به تورم شدید شود.
فدرال رزرو گاهی اوقات برای تحریک اقتصاد پول بیشتری چاپ می کند. نمونه موردی: چک های محرک ارسال شده به شهروندان ایالات متحده در طول قرنطینه Covid-19. اگرچه هدف این بود که اقتصاد را رونق بخشد، اما پول آزاد باعث شد تقاضا برای کالاها و محصولات افزایش یابد، که منجر به مشکلات عرضه شد که باعث تورم شد. مقداری تورم در اقتصاد در حال رشد طبیعی است. اگرچه ایالات متحده و سایر کشورها نرخ تورم بی سابقه ای را تجربه می کنند، اما هنوز نمی توان آن را ابر تورم نامید.
ارز فیات چیست؟جایگزینی برای ارز فیات
اگرچه امروزه پول فیات رایج ترین شکل دارایی است، اما به این معنی نیست که تنها دارایی است. سرمایه گذاران بزرگ و همچنین افراد عادی که به دنبال به حداکثر رساندن ارزش دارایی های خود هستند، از نگه داشتن بخش زیادی از دارایی های خود به صورت نقدی اجتناب می کنند.
در عوض، سرمایه‌گذاران به دنبال سرمایه‌گذاری دارایی‌های خود در جایگزینی برای پول هستند که می‌توانند بازدهی را فراهم کنند و در نتیجه سرمایه‌گذار را تضمین کنند که دارایی‌هایش ارزش از دست نمی‌دهد. شناخته‌شده‌ترین جایگزین‌ها، اوراق بهاداری مانند سهام و اوراق قرضه و صندوق‌های سرمایه‌گذاری و املاک و مستغلات هستند، اما سرمایه‌گذاری در طلای سرمایه‌گذاری به‌عنوان یک روش مطمئن به طور فزاینده‌ای محبوب است. برای حفظ ارزش در دراز مدت.
به دلایلی، طلا برای قرن ها به عنوان وسیله اصلی پرداخت و به عنوان پوششی برای ارزهای جهانی در زمان استاندارد طلا مورد استفاده قرار می گرفت. طلا کمیاب است که ارزش پایدار آن را تضمین می کند. در هر کجای دنیا جهانی و معتبر است.
برخلاف سهام و املاک و مستغلات، معاف از مالیات است و قابل حمل و نگهداری آسان است. با توجه به دلایل فوق، جای تعجب نیست که تقاضا برای این فلز گرانبها در زمان رکود و بحران افزایش یابد، زمانی که مردم اعتماد خود را به پول فیات که به طور فزاینده ای در گردش است، از دست می دهند و بسیاری معتقدند استاندارد طلا او حتی هرگز اجازه خروج نداشت.
خط پایین
در حالی که پول فیات نوع غالب ارز رسمی پذیرفته شده است، خطرات خاصی را به همراه دارد. سوء استفاده از عرضه پول، مانند چاپ بیش از حد، می تواند منجر به تورم شدید شود. بی ثباتی سیاسی می تواند اعتماد به دولت کشور را از بین ببرد و به طور بالقوه ارزش پول را کاهش دهد. با این حال، در بسیاری از موارد، خطرات ارزی که توسط یک کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود ارزش آن را دارد، زیرا پول فیات به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا سیاست‌های پولی، مدیریت تورم و ارتقای ثبات اقتصادی را ایجاد کنند.
ارز فیات اساس سیستم مالی سنتی جهانی است که به پول مورد استفاده در معاملات و سرمایه گذاری های روزانه اشاره دارد. درک ویژگی ها و کارکردهای پول فیات و ارز دیجیتال برای حرکت در دنیای مالی در حال تحول و تصمیم گیری های مالی آگاهانه ضروری است. همانطور که تکنولوژی به پیشرفت خود ادامه می دهد، رابطه بین این دو شکل پول همچنان به شکل گیری آینده امور مالی ادامه خواهد داد.