صرافی غیرمتمرکز ارز دیجیتال چیست؟

صرافی غیرمتمرکز ارز دیجیتال چیست؟ صرافی‌های غیرمتمرکز که به نام DEX نیز شناخته می‌شوند، بازارهای همتا به همتا هستند که در آن معامله‌گران ارزهای رمزنگاری شده مستقیماً بدون واگذاری مدیریت وجوه خود به یک واسطه یا متولی معاملات را انجام می‌دهند. این تراکنش‌ها از طریق استفاده از توافق‌نامه‌های خوداجرایی که با کد نوشته شده‌اند به نام قراردادهای هوشمند تسهیل می‌شوند. DEXها برای حذف الزام هر مرجعی برای نظارت و مجوز دادن به معاملات انجام شده در یک صرافی خاص ایجاد شدند.

صرافی‌های غیرمتمرکز امکان تجارت همتا به همتا (P2P) ارز دیجیتال را فراهم می‌کنند. همتا به همتا به بازاری اطلاق می شود که خریداران و فروشندگان ارزهای دیجیتال را به هم مرتبط می کند. آنها معمولاً غیرقانونی هستند، به این معنی که کاربران کنترل کلیدهای خصوصی کیف پول خود را حفظ می کنند. کلید خصوصی نوعی رمزگذاری پیشرفته است که کاربران را قادر می سازد به ارزهای دیجیتال خود دسترسی داشته باشند. کاربران می توانند بلافاصله پس از ورود به DEX با کلید خصوصی خود به موجودی رمزنگاری خود دسترسی پیدا کنند.

آنها نیازی به ارائه اطلاعات شخصی مانند نام و آدرس ندارند، که برای افرادی که حریم خصوصی خود را گرامی می دارند عالی است. نوآوری‌هایی که مشکلات مربوط به نقدینگی را حل می‌کردند، مانند بازارسازان خودکار، به جذب کاربران به فضای مالی غیرمتمرکز (DeFi) کمک کردند و تا حد زیادی به رشد آن کمک کردند. جمع‌آوری‌کننده‌های DEX و افزونه‌های کیف پول با بهینه‌سازی قیمت‌های توکن، کارمزد مبادله و لغزش، به رشد پلتفرم‌های غیرمتمرکز دامن زدند، و همگی در عین حال نرخ بهتری را برای کاربران ارائه کردند.

صرافی غیرمتمرکزارز دیجیتال به قراردادهای هوشمند متکی هستند تا به معامله گران اجازه دهند بدون واسطه، سفارشات را اجرا کنند. از سوی دیگر، صرافی های متمرکز توسط یک سازمان متمرکز مانند بانکی مدیریت می شوند که در غیر این صورت در خدمات مالی به دنبال کسب سود هستند.صرافی‌های متمرکز اکثریت حجم معاملات در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند، زیرا آن‌ها نهادهای تنظیم‌شده‌ای هستند که وجوه کاربران را نگه‌داری می‌کنند و پلتفرم‌هایی با کاربری آسان را برای تازه واردان ارائه می‌دهند.

برخی صرافی های متمرکز حتی دارایی های سپرده شده را بیمه می کنند. خدمات ارائه شده توسط یک صرافی متمرکز را می توان با خدمات ارائه شده توسط یک بانک مقایسه کرد. بانک وجوه مشتریان خود را ایمن نگه می‌دارد و خدمات امنیتی و نظارتی را ارائه می‌کند که افراد نمی‌توانند به طور مستقل ارائه کنند و جابه‌جایی وجوه را آسان‌تر می‌کند. در مقابل، صرافی‌های غیرمتمرکز به کاربران اجازه می‌دهند تا با تعامل با قراردادهای هوشمند پشت پلتفرم معاملاتی، مستقیماً از کیف پول خود معامله کنند.

معامله گران از وجوه خود محافظت می کنند و در صورت مرتکب اشتباهاتی مانند گم کردن کلید خصوصی یا ارسال وجوه به آدرس های اشتباه، مسئول از دست دادن آنها هستند. وجوه یا دارایی های سپرده شده مشتریان از طریق پورتال های غیرمتمرکز مبادله ای که می تواند آزادانه در شبکه معامله شود، یک “من به شما بدهکارم” (IOU) صادر می شود.

یک IOU در اصل یک توکن مبتنی بر بلاک چین است که ارزشی برابر با دارایی اساسی دارد. صرافی های غیرمتمرکز محبوب بر روی بلاک چین های پیشرو ساخته شده اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند. آنها بر روی پروتکل های لایه-یک ساخته شده اند، به این معنی که مستقیماً روی بلاک چین ساخته شده اند. محبوب ترین DEX ها بر روی بلاک چین اتریوم که با دستگاه ماینراستخراج می شود ساخته شده اند.

DEX ها چگونه کار می کنند؟

از آنجایی که صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه‌های بلاک چین ساخته می‌شوند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و کاربران در آن نگهبانی وجوه خود را نگه می‌دارند، هر معامله شامل کارمزد تراکنش همراه با کارمزد معامله می‌شود. در اصل، معامله گران برای استفاده از DEX با قراردادهای هوشمند در بلاک چین تعامل دارند.

سه نوع اصلی از صرافی‌های غیرمتمرکز وجود دارد: بازارسازان خودکار، DEX کتاب‌های سفارش و تجمیع‌کننده‌های DEX. همه آنها به کاربران اجازه می دهند تا از طریق قراردادهای هوشمند خود مستقیماً با یکدیگر تجارت کنند. اولین صرافی های غیرمتمرکز از همان نوع دفترچه های سفارش، مشابه صرافی های متمرکز استفاده می کردند.

بازارسازان خودکار (AMM)

یک سیستم بازارساز خودکار (AMM) که بر قراردادهای هوشمند متکی است برای حل مشکل نقدینگی ایجاد شد. ایجاد این صرافی‌ها تا حدی از مقاله ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم در مورد صرافی‌های غیرمتمرکز، که نحوه انجام معاملات روی بلاک چین با استفاده از قراردادهای دارای توکن‌ها را توضیح می‌دهد، نشات گرفته است.

این AMM ها به خدمات مبتنی بر بلاک چین متکی هستند که اطلاعاتی را از صرافی ها و دیگر پلتفرم ها برای تعیین قیمت دارایی های معامله شده به نام اوراکل های بلاک چین ارائه می دهند. قراردادهای هوشمند این صرافی‌های غیرمتمرکز، به‌جای تطبیق سفارش‌های خرید و فروش، از مجموعه‌های دارایی‌های از پیش تأمین‌شده به نام استخر نقدینگی استفاده می‌کنند. 

استخرها توسط کاربران دیگری تامین می‌شوند که پس از آن مستحق کارمزد تراکنش‌هایی هستند که پروتکل برای اجرای معاملات روی آن جفت دریافت می‌کند. این ارائه دهندگان نقدینگی باید ارزشی معادل از هر دارایی را در جفت معاملاتی سپرده گذاری کنند تا سود دارایی های ارز دیجیتال خود را به دست آورند، فرآیندی که به عنوان استخراج نقدینگی شناخته می شود. اگر آنها تلاش کنند که یک دارایی بیش از دیگری سپرده گذاری کنند، قرارداد هوشمند پشت استخر معامله را باطل می کند.

استفاده از استخرهای نقدینگی به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا سفارش‌ها را اجرا کنند یا به روشی بدون مجوز و بدون اعتماد سود کسب کنند. این صرافی‌ها اغلب بر اساس میزان وجوه قفل شده در قراردادهای هوشمندشان به نام کل ارزش قفل شده (TVL) رتبه‌بندی می‌شوند، زیرا مدل AMM زمانی که نقدینگی کافی وجود ندارد یک جنبه منفی دارد: لغزش.

لغزش زمانی اتفاق می‌افتد که کمبود نقدینگی در پلتفرم باعث می‌شود خریدار قیمت‌های بالاتر از بازار را برای سفارش خود بپردازد و سفارش‌های بزرگ‌تر با لغزش بیشتری مواجه شوند. کمبود نقدینگی می‌تواند معامله‌گران ثروتمند را از استفاده از این پلتفرم‌ها منصرف کند، زیرا سفارش‌های بزرگ احتمالاً بدون نقدینگی عمیق دچار لغزش خواهند شد.

ارائه دهندگان نقدینگی همچنین با خطرات مختلفی از جمله زیان دائمی روبرو هستند که نتیجه مستقیم سپرده گذاری دو دارایی برای یک جفت معاملاتی خاص است. زمانی که یکی از این دارایی ها نوسانات بیشتری نسبت به دیگری دارد، معاملات در بورس می تواند مقدار یک دارایی در استخر نقدینگی را کاهش دهد.

اگر قیمت دارایی با نوسان بالا افزایش یابد در حالی که مقدار نقدینگی نگهداری شده توسط ارائه دهندگان کاهش می یابد، ارائه دهندگان نقدینگی متحمل زیان دائمی می شوند. زیان ناپایدار است زیرا قیمت دارایی همچنان می تواند به سمت بالا حرکت کند و معاملات در بورس می تواند نسبت جفت را متعادل کند. نسبت جفت، نسبت هر دارایی نگهداری شده در استخر نقدینگی را توصیف می کند. علاوه بر این، کارمزدهای جمع‌آوری‌شده از معاملات می‌تواند زیان را در طول زمان جبران کند.

سفارش کتاب DEX

کتاب‌های سفارش، سوابق تمام سفارش‌های باز برای خرید و فروش دارایی‌ها را برای جفت دارایی‌های خاص جمع‌آوری می‌کنند. سفارش های خرید نشان می دهد که یک معامله گر مایل به خرید یا پیشنهاد برای یک دارایی با قیمتی خاص است، در حالی که سفارش های فروش نشان می دهد که یک معامله گر آماده است تا قیمت خاصی را برای دارایی مورد بررسی بفروشد یا درخواست کند. اختلاف بین این قیمت ها عمق دفترچه سفارش و قیمت بازار در بورس را تعیین می کند.

DEX های سفارشی دارای دو نوع هستند: کتاب های سفارش روی زنجیره و کتاب های سفارش خارج از زنجیره. DEXهایی که از کتاب‌های سفارش استفاده می‌کنند، اغلب اطلاعات سفارش باز را در زنجیره نگه می‌دارند، در حالی که وجوه کاربران در کیف پول‌هایشان باقی می‌ماند. این مبادلات ممکن است به معامله‌گران اجازه دهد تا با استفاده از وجوهی که از وام‌دهندگان در پلتفرم خود وام گرفته‌اند، از موقعیت‌های خود استفاده کنند.

معاملات اهرمی پتانسیل درآمد یک معامله را افزایش می دهد، اما خطر انحلال را نیز افزایش می دهد زیرا اندازه موقعیت را با وجوه قرض گرفته شده افزایش می دهد، که حتی اگر معامله گران شرط خود را از دست بدهند، باید بازپرداخت شوند. با این حال، پلتفرم‌های DEX که دفترچه‌های سفارش خود را خارج از بلاک چین نگه می‌دارند، فقط معاملات را در بلاک چین انجام می‌دهند تا مزایای صرافی‌های متمرکز را برای معامله‌گران به ارمغان بیاورند.

استفاده از دفترهای سفارش خارج از زنجیره به صرافی ها کمک می کند تا هزینه ها را کاهش دهند و سرعت را افزایش دهند تا تضمین کنند که معاملات با قیمت های مورد نظر کاربران انجام می شود. برای ارائه گزینه های معاملاتی اهرمی، این صرافی ها همچنین به کاربران اجازه می دهند وجوه خود را به سایر معامله گران قرض دهند. وجوه قرض‌شده در طول زمان سود دریافت می‌کنند و توسط مکانیسم انحلال صرافی تضمین می‌شوند و تضمین می‌کند که وام‌دهندگان حتی اگر معامله‌گران شرط‌های خود را از دست بدهند، پرداخت می‌شوند.

ذکر این نکته ضروری است که DEX های دفتر سفارش اغلب از مشکلات نقدینگی رنج می برند. از آنجایی که آنها اساساً با صرافی‌های متمرکز رقابت می‌کنند و به دلیل آنچه که برای انجام تراکنش‌های زنجیره‌ای پرداخت می‌شود، هزینه‌های اضافی را متحمل می‌شوند، معامله‌گران معمولاً به پلتفرم‌های متمرکز پایبند هستند. در حالی که DEX ها با دفترچه های سفارش خارج از زنجیره این هزینه ها را کاهش می دهند، خطرات مربوط به قراردادهای هوشمند به دلیل نیاز به سپرده گذاری وجوه در آنها ایجاد می شود.

جمع کننده های DEX

تجمیع کنندگان DEX از چندین پروتکل و مکانیسم مختلف برای حل مشکلات مرتبط با نقدینگی استفاده می کنند. این پلتفرم‌ها اساسا نقدینگی را از چندین DEX جمع‌آوری می‌کنند تا لغزش در سفارش‌های بزرگ را به حداقل برسانند، کارمزد سوآپ و قیمت توکن را بهینه کنند و بهترین قیمت ممکن را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به معامله‌گران ارائه دهند.

محافظت از کاربران در برابر اثر قیمت گذاری و کاهش احتمال تراکنش های ناموفق دو هدف مهم دیگر تجمیع کننده های DEX است. برخی از تجمیع‌کنندگان DEX نیز از نقدینگی پلتفرم‌های متمرکز استفاده می‌کنند تا تجربه بهتری را به کاربران ارائه دهند، در حالی که با استفاده از یکپارچگی با صرافی‌های متمرکز خاص، غیرقانونی باقی می‌مانند.

بهترین صرافی های غیرمتمرکز رمزنگاری – مزایای آنها چیست؟

بهترین صرافی های غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال دارای چندین مزیت هستند که آنها را برای کاربران جذاب تر و بیشتر می کند. به لیست زیر نگاهی بیندازید.

• محدوده دارایی های موجود: یکی از بزرگترین مزایای DEX ها این است که معمولاً به تعداد زیادی سکه دسترسی دارید. افزودن سکه‌های جدید به یک صرافی غیرمتمرکز بسیار ساده‌تر است، زیرا سکه‌های متمرکز نیاز به گذراندن یک فرآیند تأیید پیچیده دارند. بنابراین سکه‌های جدید معمولاً در صرافی‌های غیرمتمرکز بسیار سریع‌تر ظاهر می‌شوند و قبل از اینکه این سکه قیمتش افزایش یابد، می‌توانید یکی از سگ‌های خوش شانس باشید که آن را با قیمت بسیار مناسبی دریافت می‌کنید.
• ناشناس بودن و حفظ حریم خصوصی: بهتر DEX ها معمولاً از پروتکل KYC پیروی نمی کنند، بنابراین نیازی نیست که داده های شخصی خود را به یک صرافی غیرمتمرکز ارسال کنید، بنابراین داده های شما دزدیده یا نقض نمی شوند. 
• هزینه های بسیار: کمتر صرافی دارایی های شما را به عنوان یک واسطه نگه نمی دارد، به این معنی که کار کمتری از جانب آنها انجام می شود، بنابراین کارمزدها معمولا کمتر است.

بهترین صرافی غیرمتمرکز برای خرید کریپتو

صرافی غیرمتمرکز ارز دیجیتال چیست؟ نحوه استفاده از صرافی های غیرمتمرکز

استفاده از یک صرافی غیرمتمرکز شامل فرآیند ثبت‌نام نمی‌شود، زیرا برای تعامل با این پلتفرم‌ها حتی به آدرس ایمیل نیاز ندارید. در عوض، معامله گران به یک کیف پول سازگار با قراردادهای هوشمند در شبکه صرافی نیاز خواهند داشت. هر کسی که گوشی هوشمند و اتصال اینترنت دارد می تواند از خدمات مالی ارائه شده توسط DEX بهره مند شود.

برای استفاده از DEX ها، اولین قدم این است که تصمیم بگیرید که کاربر می خواهد از کدام شبکه استفاده کند، زیرا هر معامله مستلزم کارمزد تراکنش خواهد بود. مورد بعدی این است که یک کیف پول سازگار با شبکه انتخاب شده انتخاب کنید و آن را با توکن اصلی آن تامین کنید. توکن بومی توکنی است که برای پرداخت هزینه تراکنش در یک شبکه خاص استفاده می شود.

برنامه های افزودنی کیف پول که به کاربران اجازه می دهد مستقیماً در مرورگرهای خود به وجوه خود دسترسی داشته باشند، تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (DApps) مانند DEX را آسان می کند. اینها مانند هر برنامه افزودنی دیگری نصب می شوند و از کاربران می خواهند که کیف پول موجود را از طریق عبارت seed یا کلید خصوصی وارد کنند یا یک کیف جدید ایجاد کنند. امنیت بیشتر از طریق محافظت از رمز عبور اعمال می شود.

این کیف پول ها همچنین ممکن است دارای برنامه های کاربردی گوشی موبایل باشند تا معامله گران بتوانند از پروتکل های DeFi در حال حرکت استفاده کنند، زیرا آنها با مرورگرهای داخلی آماده تعامل با شبکه های قرارداد هوشمند هستند. کاربران می توانند کیف پول ها را بین دستگاه ها با وارد کردن از یکی به دیگری همگام سازی کنند. 

پس از انتخاب یک کیف پول، باید با توکن هایی که برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه انتخابی استفاده می شود، سرمایه گذاری شود. این توکن‌ها باید در صرافی‌های متمرکز خریداری شوند و به راحتی از طریق نماد تیکی که مانند ETH برای اتریوم استفاده می‌کنند، قابل شناسایی هستند. پس از خرید توکن ها، کاربران به سادگی باید آن ها را به کیف پول هایی که کنترل می کنند، بردارند. 

اجتناب از انتقال وجوه به شبکه اشتباه بسیار مهم است. بنابراین، کاربران باید وجوه خود را به درستی برداشت کنند. با یک کیف پول دارای بودجه، کاربران می توانند کیف پول خود را از طریق یک پنجره بازشو متصل کنند یا روی دکمه “اتصال کیف پول” در یکی از گوشه های بالای وب سایت DEX کلیک کنند.

مزایای استفاده از DEX

معامله در صرافی های غیرمتمرکز می تواند گران باشد، به خصوص اگر کارمزد تراکنش های شبکه در هنگام انجام معاملات بالا باشد. با این وجود، استفاده از پلتفرم های DEX مزایای بی شماری دارد.

در دسترس بودن رمز

صرافی‌های متمرکز باید به‌صورت جداگانه توکن‌ها را بررسی کنند و قبل از فهرست کردن، از مطابقت آنها با مقررات محلی اطمینان حاصل کنند. صرافی‌های غیرمتمرکز می‌توانند شامل هر توکنی باشد که بر روی بلاک چین ساخته شده است، به این معنی که پروژه‌های جدید احتمالاً قبل از در دسترس قرار گرفتن در همتایان متمرکز خود، در این صرافی‌ها فهرست می‌شوند.

در حالی که این می تواند به این معنی باشد که معامله گران می توانند در اولین فرصت ممکن در پروژه ها وارد شوند، همچنین به این معنی است که انواع کلاهبرداری ها در DEX لیست شده اند. یک کلاهبرداری رایج به عنوان «کشیدن فرش» شناخته می‌شود، یک کلاهبرداری معمولی. کشش فرش زمانی اتفاق می‌افتد که تیم پشت پروژه، توکن‌هایی را که برای تامین نقدینگی استفاده می‌شود در استخرهای این صرافی‌ها هنگامی که قیمت آنها بالا می‌رود، تخلیه می‌کند و فروش سایر معاملات را غیرممکن می‌کند.

ناشناس بودن 

هنگامی که کاربران یک ارز دیجیتال را با ارز دیگری مبادله می کنند، ناشناس بودن آنها در DEX حفظ می شود. برخلاف صرافی‌های متمرکز، کاربران نیازی به گذراندن فرآیند شناسایی استاندارد به نام «مشتری خود را بشناسید» (KYC) ندارند. فرآیندهای KYC شامل جمع آوری اطلاعات شخصی معامله گران، از جمله نام قانونی کامل آنها و عکسی از مدرک شناسایی صادر شده توسط دولت است. در نتیجه، DEX ها تعداد زیادی از افرادی را که مایل به شناسایی نیستند جذب می کنند.

کاهش خطرات امنیتی

کاربران باتجربه ارزهای رمزنگاری شده که سرمایه خود را حفظ می کنند با استفاده از DEX در معرض خطر هک شدن قرار دارند، زیرا این صرافی ها وجوه خود را کنترل نمی کنند. در عوض، معامله‌گران از وجوه خود محافظت می‌کنند و تنها زمانی با صرافی تعامل می‌کنند که بخواهند این کار را انجام دهند. اگر پلتفرم هک شود، تنها ارائه دهندگان نقدینگی ممکن است در خطر باشند.

کاهش ریسک طرف مقابل

ریسک طرف مقابل زمانی اتفاق می‌افتد که طرف دیگر درگیر در معامله، بخشی از معامله را انجام ندهد و تعهدات قراردادی خود را نپذیرد. از آنجایی که صرافی های غیرمتمرکز بدون واسطه و بر اساس قراردادهای هوشمند کار می کنند، این ریسک حذف می شود.

برای اطمینان از اینکه هیچ خطر دیگری در هنگام استفاده از DEX ایجاد نمی شود، کاربران می توانند به سرعت جستجوی وب را انجام دهند تا دریابند که آیا قراردادهای هوشمند صرافی حسابرسی شده اند یا خیر و می توانند بر اساس تجربه معامله گران دیگر تصمیم بگیرند.

معایب استفاده از DEX

با وجود مزایای فوق، معایب مختلفی در صرافی‌های غیرمتمرکز وجود دارد، از جمله کمبود دانش فنی مورد نیاز برای تعامل با این صرافی‌ها، میزان آسیب‌پذیری‌های قرارداد هوشمند و فهرست‌های توکن بررسی نشده است.

دانش خاصی مورد نیاز است

DEX ها با استفاده از کیف پول های رمزنگاری که می توانند با قراردادهای هوشمند تعامل داشته باشند، قابل دسترسی هستند. کاربران نه تنها باید نحوه استفاده از این کیف پول ها را بدانند، بلکه باید مفاهیم مرتبط با امنیت مرتبط با ایمن نگه داشتن وجوه خود را نیز درک کنند.

این کیف پول ها باید با توکن های مناسب برای هر شبکه تامین شوند. بدون توکن بومی شبکه، سایر وجوه ممکن است گیر کنند، زیرا معامله گر نمی تواند هزینه مورد نیاز برای انتقال آنها را بپردازد. برای انتخاب کیف پول و تامین مالی آن با توکن های صحیح، دانش خاصی لازم است. 

علاوه بر این، اجتناب از لغزش می تواند حتی برای سرمایه گذاران باتجربه چالش برانگیز باشد، یا حتی در هنگام خرید توکن هایی با نقدینگی کمتر، تقریبا غیرممکن است. اغلب، تحمل لغزش در سیستم عامل های DEX باید به صورت دستی برای سفارشات تنظیم شود. علاوه بر این، تنظیم لغزش می تواند فنی باشد و برخی از کاربران ممکن است به طور کامل معنی آن را درک نکنند.

بدون دانش خاص، معامله گران می توانند اشتباهات مختلفی را مرتکب شوند که ممکن است منجر به از دست دادن وجوه شود. برداشت سکه ها به شبکه اشتباه، پرداخت بیش از حد کارمزد تراکنش ها و از دست دادن ناپایدار تنها چند نمونه از مواردی است که ممکن است اشتباه پیش برود.

آسیب پذیری های قرارداد هوشمند

قراردادهای هوشمند در بلاک چین‌هایی مانند اتریوم به صورت عمومی در دسترس هستند و هر کسی می‌تواند کد خود را بررسی کند. علاوه بر این، قراردادهای هوشمند صرافی‌های غیرمتمرکز بزرگ توسط شرکت‌های معتبر حسابرسی می‌شوند که به امنیت کد کمک می‌کنند.

اشتباه کردن انسان است. بنابراین، باگ‌های قابل بهره‌برداری همچنان می‌توانند ممیزی‌های گذشته و سایر بررسی‌های کد را از بین ببرند. حسابرسان حتی ممکن است نتوانند بهره‌برداری‌های جدید بالقوه‌ای را پیش‌بینی کنند که می‌تواند برای ارائه‌دهندگان نقدینگی توکن‌هایشان را به قیمت تمام کند.

لیست های توکن بررسی نشده

هر کسی می‌تواند یک توکن جدید را در یک صرافی غیرمتمرکز فهرست کند و با جفت کردن آن با سکه‌های دیگر، نقدینگی را فراهم کند. این می‌تواند سرمایه‌گذاران را مستعد کلاهبرداری‌هایی مانند قالی‌کشی کند که باعث می‌شود آنها باور کنند که نشانه‌ای متفاوت می‌خرند.

برخی از DEX ها با درخواست از کاربران برای تأیید قرارداد هوشمند توکن هایی که به دنبال خرید هستند، با این خطرات مقابله می کنند. در حالی که این راه حل برای کاربران با تجربه کار می کند، به مشکلات دانشی خاص برای دیگران بازمی گردد. 

قبل از خرید، معامله‌گران می‌توانند با خواندن کاغذ سفید آن، پیوستن به جامعه آن در رسانه‌های اجتماعی و جستجوی ممیزی‌های احتمالی در پروژه، سعی کنند تا حد ممکن اطلاعات بیشتری در مورد یک توکن به دست آورند. این نوع دقت به جلوگیری از کلاهبرداری های رایج که در آن بازیگران مخرب از کاربران بی خبر سوء استفاده می کنند، کمک می کند.

مبادلات غیرمتمرکز همچنان در حال تکامل هستند 

اولین صرافی های غیرمتمرکز در سال 2014 ظاهر شدند، اما این پلتفرم ها تنها زمانی محبوب شدند که خدمات مالی غیرمتمرکز ساخته شده بر روی بلاک چین مورد توجه قرار گرفت و فناوری AMM به حل مشکلات نقدینگی که قبلاً DEX ها با آن مواجه بودند کمک کرد.

برای این پلتفرم‌ها اجرای چک‌های «مشتری خود را بشناسید» و «ضد پول‌شویی» سخت است، زیرا هیچ نهاد مرکزی وجود ندارد که نوع اطلاعاتی را که به‌طور سنتی به پلتفرم‌های متمرکز ارسال می‌شد تأیید کند. با این وجود ممکن است تنظیم‌کننده‌ها تلاش کنند این بررسی‌ها را بر روی پلتفرم‌های غیرمتمرکز اجرا کنند.

مقررات اعمال شده در مورد متولیان نیز در مورد این پلتفرم ها اعمال نمی شود، زیرا آنهایی که سپرده های کاربران را می پذیرند همچنان کاربران را ملزم می کنند که پیام هایی را در بلاک چین امضا کنند تا وجوه خود را از پلتفرم های خود خارج کنند.

امروزه صرافی های غیرمتمرکز به کاربران این امکان را می دهند که وجوه قرض کنند تا از موقعیت های خود استفاده کنند، وجوه قرض دهند تا به طور منفعلانه سود به دست آورند، یا نقدینگی برای جمع آوری کارمزد معاملات فراهم کنند.

از آنجایی که این پلتفرم ها بر اساس قراردادهای هوشمند خوداجرای ساخته شده اند، ممکن است در آینده موارد استفاده بیشتری ایجاد شود. وام های فلش که به وام های گرفته شده و بازپرداخت شده در یک تراکنش اشاره دارد، نمونه ای از این است که چگونه نوآوری در فضای مالی غیرمتمرکز می تواند محصولات و خدماتی را ایجاد کند که قبلاً امکان پذیر نبود